[Oλοκληρωμενη]The Baroque Works

Επιτελους,μπηκαμε στην Grand Line.Πλεον,τα νερα που πλεαμε ηταν αυτα της Grand Line,τα νερα οπου η πραγματικη περιτετεια αρχιζει.Περιμενα πως και πως ,να αντιμετωπισω δυνατοτερους αντιπαλους απο αυτους που ειχα ηδη αντιμετωπισει.
-Nami,επιτελους,τα καταφεραμε.
-Ναι,Ace.Μπηκαμε στην Grand Line.
-Ναmi,τωρα αρχιζει το πραγματικο ταξιδι.Εδω θα αντιμετωπισουμε αντιπαλους,πολυ πιο δυσκολους και δυνατους.Για αυτο πρεπει να συνεχισουμε να δυναμωνουμε,αν θελουμε να επιβιωσουμε σε αυτο το περιβαλλον.
-Το ξερω.Θα ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα,αλλα οσο ειμαστε μαζι,δεν φοβαμαι τιποτα.

Ειχαν περασει ηδη αρκετες μερες στην θαλασσα,πλεωντας στην Grand Line πριν συναντησουμε το πρωτο νησι.Τελικα φτασαμε σε ενα νησι,φαινοταν πυκνοκατοικημενο,αφου κυκλοφορουσε πολυς κοσμος στους δρομους.Επισης τα κτηρια φαινοταν μεγαλα και αρκετα πλουσια,σε σχεση με αυτα που ειχα συναντησει.
-Ποιο ειναι αυτο το νησι ,Nami?
-Νομιζω λεγεται Cactus Island.Δεν ξερω ομως τιποτα αλλο για αυτο.

-Δεν πειραζει,αλλωστε για να κατακτησουμε την Grand Line,πρεπει να το κανουμε απο νησι σε νησι.
-Εχεις δικιο ,Ace.Οποτε θα σταματησουμε εδω,ε?
-Ναι,Nami.Εννοειται οτι θα σταματησουμε εδω.Ισως βρουμε και καποιον δυνατο να αντιμετωπισω.
Ημουν ενθουσιασμενος για την Grand Line.Οσο προχωρουσα θα δυναμωνα και θα μαθαινα περισσοτερα πραγματα.Φτασαμε στο νησι και αφησαμε την βαρκα μας στο λιμανι.Πηρα τον Φοινικα μαζι μου ,στον ωμο μου και αφου πηρα την Nami απο το χερι κατεβηκαμε στο νησι.

Μολις κατεβηκαμε και περπατησαμε μεσα στην πολη,ενιωθα ολα τα βλεμματα στραμμενα επανω μου.Πολλοι απο αυτους εβγαζαν απο τις τσαντες τους και κοιτουσαν κατι χαρτια μολις περνουσα.
-Γιατι μας κοιτανε ολοι,Ace?
-Nami,συνεχισε να προχωρας σαν να μην συμβαινει τιποτα.Θα σου εξηγησω μετα.
Συνεχισαμε να περπαταμε ,μεχρι που φτασαμε στο εστιατοριο του νησιου.
Ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα ,κρατωντας την Nami απο το χερι και με τον Φοινικα στον ωμο μου.

Καθισαμε σε ενα γωνιακο τραπεζι και παραγγειλαμε σακε να πιουμε.Επισης ειπα να φερει και μια κουπα με νερο για τον Φοινικα μου,αν και δεν ηξερα αν πινει και τρωει σαν ολα τα πουλια.
Το εστιατοριο ειχε πολυ κοσμο,ολοι φαινοταν χαρουμενοι και γιορταζαν.
-Γιατι ειναι ολοι τοσο χαρουμενοι,Ace?
-Δεν ξερω Nami.
Ενω μιλουσαμε ,παρατηρησα δυο περιεργους τυπους που καθοταν διπλα μας,να βλεπουν προς το μερος μας και μετα να κοιταζουν κατι κατω απο το τραπεζι.

Χμ,περιεργο,σκεφτηκα.Αλλα ηδη ειχα υποψιαστει τι συμβαινει.Μετα απο λιγο και ενω καθομασταν,ηρθε ο σερβιτορος.Και μαζι του εφερε 2 μπουκαλια σακε.
-Οριστε ,ειπε με ενα χαμογελο.Αυτα ειναι κερασμενα απο το μαγαζι.
-Γιατι?Για ποιο λογο μας κερνατε?
-Ετσι υποδεχομαστε τους ξενους.Ειμαστε το πρωτο νησι που συναντανε ολοι οταν μπαινουνε στην Grand Line.Γι'αυτο κανουμε αυτην την υποδοχη στους ξενους.
Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι ετσι απλα εκανα αυτη την υποδοχη σε καθε ξενο.Κατι αλλο συνεβαινε εδω!!

-Ενταξει,αφου ειναι ετσι ευχαριστουμε.
Ειπα στην Nami να γεμισει το ποτηρι της και να πιει λιγο.Μετα εχυσα το μπουκαλι κατω απο το τραπεζι και αφησα μισογεματα τα ποτηρια μας.Αφου ειδε ο σερβιτορος οτι τελειωσε το μπουκαλι,μας εφερε αλλα δυο.Και μετα αλλα δυο και συνεχισε να φερνει.Εμεις καναμε συνεχως το ιδιο,αφου εχυνα τα μπουκαλια ειτε εξω απο το παραθυρο,που ηταν ακριβως διπλα μας ειτε μεσα στο σπασμενο σανιδι κατω απο το τραπεζι.
-Φτανει,του ειπα και εκανα τον μεθυσμενο.
Ειπα στην Nami να κανει το ιδιο και αυτη γελουσε συνεχως σπαστικα.

-Υπαρχει καποιο μερος να μεινουμε το βραδυ,γιατι δεν ειμαστε σε πολυ καλη κατασταση.
-Βεβαια,ελατε.Εδω διπλα υπαρχει ενα πανδοχειο,με λιγα δωματια για τους ξενους.
-Ωραια,ευχαριστω.
-Δεν μου ειπατε ,ομως κυριε.Ειστε πειρατης?
-Ναι,γιατι?
-Τιποτα,απλα ρωταω απο ενδιαφερον.
Δεν μιλησα,αφου υποτιθεται οτι ημουν μεθυσμενος.Φτασαμε στο πανδοχειο και μπηκα μεσα με την Ναμι.

Στην υποδοχη,ηταν ενας ψηλος ξανθος αντρας.
-Θελω ενα δωματιο,ειπα και προσποιηθηκα πως εχανα την ισσοροπια μου.
-Βεβαιως,απο οτι βλεπω δεν ειστε σε πολυ καλη κατασταση,οποτε θα σας οδηγησω.
Ηρθε μαζι μας και μπηκε μπροστα μας.Συνεχισε να περπαταει και σταματησε μπροστα απο μια πορτα.
-Εδω ειμαστε,ειπε και ανοιξε την πορτα.
Μπηκαμε μεσα και αφου τον ευχαριστησαμε ,κλεισαμε την πορτα.
-Ace,πες μου τι γινεται?
-Nami,δεν χρειαζεται να ανησυχεις.Κοιμησου.

H Nami ξαπλωσε αλλα καταλαβαινα οτι δεν προσπαθουσε να κοιμηθει.Εγω καθισα σε μια καρεκλα που ειχε το δωματιο και σκεφτομουν αυτα που ειχαν γινει.Οσο σκεφτομουν κατεληγα σε ενα συμπερασμα.
Τοτε ακουσα βηματα στον διαδρομο.Ξαπλωσα,και περιμενα να δω τι θα γινει.
Ακουσα φωνες εξω απο την πορτα.
-Εδω ειναι?
-Ναι.Ειναι αληθεια?Εχει τοσο μεγαλο bounty?
-Ναι.Ειναι ο πειρατης με το μεγαλυτερο bounty που εχει περασει απο το νησι.
-Ωραια.Αν τον φαμε θα παρουμε σιγουρα προαγωγη απο το αφεντικο.

Αυτο ηταν!!Ημουν πλεον σιγουρος για την αρχικη μου υποθεση.
Τοτε ακουσα την κλειδαρια της πορτας να ανοιγει.Τωρα επρεπε να τους αντιμετωπισω.Η Nami δεν ειχε αντεξει την κουραση και ειχε κοιμηθει.Το ιδιο και ο φοινικας.
Η πορτα ανοιξε.
-Θα το κανεις εσυ?
Τοτε πεταχτηκα ακαριαια απο το κρεββατι και
Higan
Οι φλογισμενες σφαιρες μου πετυχαν τα ατομα ,τα οποια σφαδαζαν απο τον πονο των εγκαυματων.

-Αααααα,βοηθεια καιγομαι,φωναξε ο τυπος που ηταν πριν στην υποδοχη.
Εγω καθομουν και τους κοιταζα,περιμενοντας να σταματησουν.Μετα απο λιγα λεπτα,αφου φαινοταν εξουθενωμενοι,σταματησαν.
-Μα πως?Πως μας καταλαβες?
-Αχαχαχαχα...Νομιζατε οτι μπορειτε να ξεγελασετε τοσο ευκολα?Μονο ενας ηλιθιος δεν θα καταλαβαινε το κολπο σας.
Ο δευτερος τυπος που ειχε καει απο την επιθεση μου,σηκωθηκε και αρχισε να τρεχει προς τα εξω.
-Ποιοι ειστε?

-Ειμαστε bounty hunters.Κυνηγαμε πειρατες για την επικυρηξη τους.Και δεν μπορουσαμε να αφησουμε εναν πειρατη με τοσο μεγαλη επικυρηξη να φυγει.
-Ολοι σας?Ειστε ολοι bounty hunters.Οποτε δουλευετε για καποιον μεγαλυτερο ετσι δεν ειναι?
-Δεν θα σου πω τιποτα παραπανω...
-Νομιζεις...
Τον επιασα απο τον λαιμο και του εδωσα μια γροθια στο στομαχι.Αυτος πεταχτηκε σπαζοντας τον τοιχο,εξω απο το κτηριο.
Βγηκα μεσα απο τις σκονες,και περπατησα αργα προς το μερος του.

-Τωρα εισαι χαμενος...ειπε ο ψηλος αντρας απο την ρεσεψιον.
Πισω του ειχαν μαζευτει περιπου 100 ακομα ατομα,που πρεπει να ηταν bounty hunters απο την ιδια οργανωση.
-Ποιος θα μου πει για ποιον δουλευετε,λοιπον?
-Θα πεθανεις,Fire Fist.Θα παρουμε προαγωγη,θα γινουμε πλουσιοι...
Αυτα ηταν μερικα απο τα λογια του πληθους.
-Μαλλον δεν εγινα κατανοητος!!Ή μου λετε ποιος ειναι το αφεντικο ή πεθαινετε αμεσως

-Επιθεση,σκοτωστε τον!!!
Αρχισαν να τρεχουν ολοι προς το μερος μου,αλλοι με σπαθια,αλλοι με πιστολια!!!
Hibashira
Τουλαχιστον οι μισοι επεσαν γεματοι εγκαυματα στο εδαφος,αλλοι ακομα καιγοταν και ετρεχαν...Οι υπολοιποι συνεχισαν να μου επιτιθενται
-Δεν βαζετε μυαλο,ετσι?Τοτε πρεπει να σας κανω να καταλαβετε,οτι δεν ειστε καν απειλη για μενα!!
-Μην σταματατε,σκοτωστε τον,θα γινουμε πλουσιοι!!!
-Αχαχαχαχα...για να δουμε!!
Hiken

Eιχαν μεινει μονο καμια εικοσαρια ακομα ορθιοι,αλλα σταματησαν εκει που ηταν.Τα ποδια τους ετρεμαν,ειχαν λυγισει απο τον φοβο...
-Τι εγινε?Δεν θα με σκοτωνατε?
Αρχισαν να τρεχουν υποχωρωντας ατακτα.
Higan
Και αυτοι επεσαν στο εδαφος,ανικανοι να κινηθουν και με τρυπες απο τις φλεγομενες σφαιρες μου.
-ΛΟΙΠΟΝ,ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ?
Κανεις δεν απαντησε,περπατησα προς το μερος τους.Μερικοι αρχισαν να σερνονται για να ξεφυγουν...

Επιασα εναν ψηλο αντρα με καμπαρντινα απο τον γιακα και τον σηκωσα στον αερα.
-Λεγε,ποιος ειναι το αφεντικο και πως λεγεται η οργανωση?
-Δεν θα σου πω τιποτα.
-Ενταξει,τοτε να παω στον επομενο.
Εκανα την δεξια γροθια μου φλογα και ετοιμαστηκα να τον χτυπησω στο προσωπο.
-Ενταξει,ενταξει.Σταματα,θα σου πω.
-Ωραια,τωρα αρχιζουμε να συννενοουμαστε...Λεγε λοιπον.
-Baroque Works,αυτο ειναι το ονομα μας...
Φαινοταν ετοιμος να καταρρευσει,αλλα δεν τον αφησα κατω.

-Λεγε το ονομα του αφεντικου σου...
Δεν μιλησε ,αυτο με εκανε να θυμωσω ακομα περισσοτερο.Σηκωσα το χερι μου και ετοιμαστηκα να τον χτυπησω με την φλογισμενη μου γροθια.
-Μη...Ace.Σταματα,θα τον σκοτωσεις,μην το κανεις.
Ηταν η Nami,με τον Φοινικα στον ωμο της.Ο φοινικας εκραξε και αυτος μαζι μετα λογια της Nami.
-Εχεις δικιο,Nami.
Τον αφησα να πατησει στα ποδια του,αλλα δεν τα καταφερε,σωριαστηκε στο εδαφος.
-Λεγε,του ειπα.
-Sir...Cro...
Αυτα προλαβε να πει,πριν χασει τις αισθησεις του.

-Nami,παμε να φυγουμε...Δεν εχουμε να κανουμε τιποτα αλλο σε αυτο το νησι.
-Ενταξει Ace.
-Παμε στο επομενο νησι,και θα βρουμε τον αρχηγο αυτης της οργανωσης σιγουρα καπου σε καποιο απο τα επομενα νησια.
-Ace,γιατι θελεις τοσο να μαθεις για τον αρχηγο τους?
-Εχω ενα περιεγο προαισθημα.Θελω να τον νικησω.
Ο φοινικας εκρωξε στα λογια μου αυτα.
-Εχεις και εσυ την ιδια αισθηση,ε?Λοιπον,Nami,παμε να συνεχισουμε το ταξιδι μας.

Πηρα την Nami και πηγαμε στην βαρκα μας.Ενω προχωρουσαμε ,μια κοπελα με μπλε μαλλια και μικρη σε ηλικια γυρα στα 16,ετρεξε προς το μερος μου.Ειχε ενα εγκαυμα στο χερι,οχι σοβαρο,αλλα καταλαβα οτι την ειχα ντυπησει.
-Γεια σας,ειμαι η Vivi.Ακουσα πως ψαχνεται για τον αρχηγο αυτης της οργανωσης.Ισως μπορω να βοηθησω.
-Εσυ δεν εισαι bounty hunter?
-Μπηκα στην οργανωση για να βρω τον αρχηγο της οργανωσης.Αυτη η οργανωση εχει διαλυσει την χωρα μου.
-Ποια ειναι η χωρα σου?
-Arabasta.
-Ξερεις ποιος ειναι ο αρχηγος της οργανωσης?
-Ο Shichibukai,Sir Crocodile.