[Ολοκληρωμένη]Dageki Story [Part 1]

Dageki.Ένας κυνηγημενος τυπος.Ατυχια του;Να γεννηθει στη Shell Town.Κυνηγος του;Μα φυσικα ο Captain Morgan.Απο μικρος ηθελε να γινει πειρατης.Ο Morgan τον ειχε πιασει σε ηλικια εφτα ετων και του ειπε οτι αν δε θελει να πεθανει τοτε να προτιμησει να καταταχτει στο ναυτικο.Ο Dageki φοβηθηκε τοσο πολυ που απο τοτε επαψε να μιλαει πολυ.Συνηθως δεν μιλαει καθολου.Κανει μονο σκεψεις.Θα μιλησει σε εξαιρετικες περιπτωσεις.Στην ηλικια των 15 ετων ειχε γινει το ξεκινημα.Μολις ο Morgan καταλαβε οτι ο Dageki παρακουσε τις εντολες του κι εκανε προετοιμασιες για να γινει πειρατης εκνευριστηκε και διεταξε να τον συλλαβουν για να τον εκτελεσουν.Ετσι ο Dageki ξεκινησε να κρυβεται.Αλλα ολα καποτε τελειωνουν.Ετσι μια μερα οταν ηταν εικοσι χρονων τον βρηκε ο Morgan και τον πηρε στο κυνηγι μαζι με το ναυτικο.Ετσι ο Dageki πηγε στο λιμανι βουτηξε μια σαπια βαρκα και με τα χιλια ζορια ξεφυγε απο τον Morgan φτανοντας σ'εναν παραξενο νησι.Το Island of Rare Animals.

Σημερα λοιπον ο Dageki ειναι εικοσι ενα χρονων και μολις εχει φτασει στο Island of Rare Animals.Ενα περιεργο νησι οπου κατοικουν παραξενα ζωα.Αυτα τα ζωα στραφηκαν εναντιον του Dageki απο την πρωτη κι ολας στιγμη που πατησε το ποδι του στη γη τους.Ομως δεν πτοηθηκε και τα βαλε μαζι τους χωρις σκεψη.Εξαλλου...Μια μυστηριωδη δυναμη περικλειε τον Dageki.Αλλα ακομα ειναι αγνωστο το τι οπως και το πως καταφερνε να τα βαλει με αυτα τα ζωα που του εκαναν επιθεση σχεδον καθημερινα.

-Οϊ εσυ.Φυγε γρηγορα απο το νησι μου..ακουστηκε μια φωνη.Ομως ο Dageki δεν μιλησε.Αντιθετως συνεχισε σιωπηλος να προχωραει.Οϊ σε σενα μιλαω..του πεταει μια πετρα.Συνεχισε ομως.Ηταν κουρασμενος και πεινασμενος.Δεν ειχε τη διαθεση να δωσει σημασια σε καποιον..Πιστευε πως ηταν η φαντασια του.Εξαλλου σε αυτο το νησι υπαρχουν μονο ζωα αρα η ανθρωπινη φωνη μαλλον θα ηταν μια ψευδαισθηση.Ο Dageki ηταν κουρασμενος.Καθησε κατω απο ενα δεντρο και εκοψε απο τους καρπους του για να φαει.Εκεινη τη στιγμη ηρθε ενα ζωο το οποιο εδειχνε φανερα την ενοχληση του ως προς αυτον

Μετα απο λιγα λεπτα εκεινο το ζωο ηταν νεκρο.Ο Dageki το ειχε σκοτωσει.Πως;Αγνωστο.Απλα την ωρα που το ζωο πηγε να του επιτεθει φανηκε σαν να το χτυπησε καποιος.Αλλα δεν το χτυπησε κανεις.Δεν υπηρχε κανεις αλλος εκει περα.Η μαλλον υπηρχε.
-Πως εγινε αυτο.Τι εκανες εκει;Πως τολμησες να σκοτωσεις το ζωο.Και πως το σκοτωσες αφου δεν το αγγιξες;Φυγε γρηγορα απο το νησι μου πριν σε σκοτωσω.Ομως οπως ηταν φυσικο ο Dageki δεν μιλησε αλλα ουτε πτοηθηκε απο τις απειλες εκεινης της φωνης.Θα το μετανειωσης παλιοπειρατη.Να το θυμασαι.

Αργοτερα οπως καθοταν ο Dageki τον πλησιασε αλλο ενα παραξενο μικροκαμωμενο ζωο.Το κοιταξε.Εκεινο το ζωο πηγε κοντα του και κουρνιασε για να ζεσταθει.Ο Dageki δεν το πειραξε παρα πηρε ενα μεγαλο φυλλο απο ενα δεντρο και το σκεπασε.Αυτο το ειδε καποιος.
-Μα δε σου επιτεθηκε;Ουτε το πειραξες;Τοτε πρεπει να εκανα λαθος με σενα.Αλλα τι δουλεια εχεις εδω;Ηρθες για τον θησαυρο;Νομιζεις οτι θα σε αφησω;Εισαι γελασμενος.Και μιλα επιτελους γιατι μου εχεις σπασει τα νευρα.

Ομως τιποτα.Ο Dageki συνεχιζε να παραμενει σιωπηλος.Εκεινος ο τυπος νομιζε οτι το κανε για να παιξει με τα νευρα του.Λαθος.Απλα δεν ηξερε το παρελθον του.Κι απ'οτι φαινεται δεν θα το μαθει μιας και ο Dageki δεν φαινεται προθυμος να μιλησει.Ετσι εκεινος ο τυπος εστελνε συνεχως αγρια ζωα να του επιτιθονται με αποτελεσμα ο Dageki να μεινει για πολλες μερες αυπνος.Φαινοταν ομως οτι δεν ηθελε να τους κανει κακο.Απλα παλευε για την επιβιωση του.
-Χαχαχα.Εγω σου ειπα να φυγεις αν θελεις τη ζωη σου.Αλλιως θα θυμωσω πραγματικα.

-Ωστε λοιπον δε βαζεις μυαλο,ε;Τοτε ετοιμασου.Θα ερθουν τα ζωα ολου του δασους για να σε φανε.Μηπως εχεις να πεις κατι τελευταιο;Αλλα ξεχασα.Εσυ δε μιλας.Χαχαχα!Τα ζωα τον πλησιασαν.Ηταν ετοιμα να του επιτεθουν ωσπου ξαφνικα ηρθε μια τιγρη οχι και τοσο παραξενη.Ηταν μια τιγρη που οι κυνοδοντες της εξειχαν απο το στομα της.Ηταν μια Sabretooth Tiger.Μπηκε μπροστα απο τον Dageki και τον προστατεψε.Γιατι ομως;Αγνωστο μεχρι στιγμης.Ενα ζωο προστατεψε εναν ξενο χωρις κανενα λογο.Τα υπολοιπα ζωα μολλις αντικρισαν την τιγρη φοβηθηκαν κι εκαναν πισω.

Λιγο αργοτερα εφτασε εκεινο το μικροκαμωμενο ζωο που ειχε προστατεψει ο Dageki.Πηγε στην τιγρη με τετοιο τροπο που φανηκε οτι ηταν γνωστοι.Απ'οτι φαινεται εκεινο το ζωο ειχε χασει τους γονεις του και ειχε βρει την οικογενειακη φροντιδα στην τιγρη.Και η τιγρη απο τη μερια της προστατευε οσο μπορουσε εκεινο το ζωακι κι ετσι εδειξε την ευγνωμοσυνη της στον Dageki.Προστατευοντας τον.Ηταν πολυ παραξενο αλλα παραλληλα και πολυ καθησυχαστικο για τον Dageki αφου βγηκε απο την δυσκολη θεση να πολεμησει με τα ζωα.Εξαλλου δεν ηθελε να τους κανει κακο χωρις λογο.

Sabretooth Tiger.Ενα πολυ επιβλητικο ζωο.Μονο που το κοιταζεις τρεμεις.Κι ομως αυτο το επικινδυνο ζωο ειναι με το μερος του Dageki.Βλεποντας ολη αυτη τη σκηνη ακουστηκε ξαφνικα "ΝΤΟΥΠ"
-ΑΑΑΡΓΚΧ..Μα πως γινεται να σε συμπαθησε το πιο επικινδυνο ζωο που ζει σε αυτο το νησι.Αυτο ειναι ανηκουστο.Μεσα απο τους θαμνους ξεπροβαλε ενα μπαουλο που περπατουσε κι ειχε στο καπακι εναν θαμνο.Ομως αυτο δεν μοιαζει με ζωο.Αυτο ειναι ακομα πιο περιεργο.

-Εσυ δεν μοιαζει με ολους τους αλλους.Οσοι εχουν ερθει εδω εχουν ερθει για να παρουν τον θησαυρο που υπαρχει.Εσυ ομως δεν εχει κανει ουτε μια κινηση για να τον ψαξεις.Τι θελεις πραγματικα σ'ενα μερος σαν κι αυτο;Ποιος εισαι;Μηπως εισαι μουγγος και δεν μιλας;
Ομως και παλι ο Dageki δεν μιλησε.Αλλα και να ηθελε να μιλησει δεν ηξερε σε ποιον.Η φωνη ακουγοταν απο εκεινο το παραξενο μπαουλο με τον θαμνο στο καπακι.Ο Dageki σηκωθηκε.

Εκεινη τη στιγμη αρχισε παλι να καουγεται αυτη η φωνη.Φανηκε οτι ερχοταν απο το μπαουλο μεχρι τη στιγμη που φανηκε το προσωπο.Ηταν ενας ανθρωπος μεσα στο μπαουλο.Ειχε κολλησει εκει περα.Αργοτερα εξηγησε στον Dageki το οτι ηταν πειρατης κι οτι ειχε παει εκει με το πληρωμα του για να ψαξουν τους θησαυρους κι οταν πηγαν να φυγουν εκεινος κολλησε μεσα στο μπαουλο και δεν μπορεσε να βγει.Ετσι εμεινε κλεισμενος τοσα χρονια διχως να μπορει να κανει τιποτα.Ηξερε ομως που ειναι ο θησαυρος.

-Αυτα που λες νεαρε μου.Ετσι εχουν τα πραγματα.Ετσι εχω κλειστει εδω μεσα διχως να κανω τιποτα και το χειροτερο απ' ολα ξερεις ποιο ειναι;Ξερω που ειναι ο θησαυρος αλλα δεν μπορω να τον παρω.Αληθεια εσυ γιατι δεν μιλας;Ομως ο Dageki για αλλη μια φορα παρεμεινε σιωπηλος.Τι σε απασχολει νεαρε μου.Πραγματικα θα ηθελα να μαθω.Δεν φαινεται να εισα μουγκος.Απλα κατι σου εχει συμβει και εχεις σταματησει να μιλας.Δεν πειραζει.Πιστευω κι ελπιζω να ξαναβρεις τον εαυτο σου.

-Και μιας και σε συμπαθησα να σου συστηθω.Ειμαι ο Gaimon.Τοση ωρα σου μιλουσα διχως να ξερεις το ονομα μου.Ομως θα μου πεις κι εσυ το δικο σου.Τιποτα ομως.Αχα...Το βρηκα.Κανει μια κινηση και περνει μια πετρα απο το εδαφος.Τη δινει στον Dageki και του ζηταει να χαραξει το ονομα του στο δεντρο που βρισκοταν εκει περα.Ετσι πηρε τη πετρα και χαραξε ενα ενα τα γραμματα... D - A - G - E - K - I .Γυρναει ο Gaimon και τον κοιταει.Χαρηκα πολυ για την γνωριμια.

-Ομως δεν μπορω να πω οτι εισαι κι η καλυτερη παρεα.Να μπορουσα να κανω κατι.Απ'οτι καταλαβα κι εσυ πειρατης εισαι.Αν συνεχισεις θα χρειαστεις εξοπλισμο.Θα μπορουσα να κανω κατι για σενα.Θες να σου πουλησω τιποτα;Θα μου πεις τι να τα κανω τα λεφτα...Αλλα οπως και να χει τιποτα δε χαριζεται σε αυτον τον κοσμο.Θες;Ο Dageki κουναει καταφατικα το κεφαλι του.Ωραια.Περιμενε λιγο να τα φερω.Φευγει και μετα απο λιγο επιστρεφει εχοντας ενα σακο γεματο πραγματα.Μαλλον ειναι οτι ειχε ξεμεινει απο το πληρωμα που ανηκε.Κι απο αλλους πειρατες που ερχονται εδω κατα καιρους.

Τελικα ο Dageki πηρε ενα pants.Σηκωθηκε ορθιος κι ηταν ετοιμος να προχωρησει.Ο Gaimon τον ρωτησε πως αντεξε τοσο καιρο.Πως τα εβαζε με τα ζωα.Ομως οπως ηταν φυσικο δεν πηρε απαντηση.Τοτε γυρισε και του ειπε:
-Τουλαχιστον θα με βοηθησεις να παρω τον θησαυρο;Ο Dageki τον κοιταξε παραξενεμενος.Ειναι σ'ενα ψηλο σημειο και δεν μπορω να φτασω.Πηγαινε εσυ και φερτον μου.Σε παρακαλω.Αυτος ειναι ο σκοπος της ζωης μου.Κανε μου αυτη τη χαρη.Και θα σου δωσω τροφιμα για να εχεις στο ταξιδι οταν φυγεις απο εδω περα.Φανηκε ενα χαμογελο στο προσωπο του Dageki.Αλλα δεν φανηκε καθαρα.Το μονο που φαινοταν απο εκεινη τη σκηνη ηταν οτι θα δεχοταν να τον βοηθησει.

Ετσι φτασανε σ'εκεινο το σημειο.Ειχε εναν ψηλο βραχο.
-Να.Εκει πανω ειναι.Ειχα ανεβει και ειδα τα σεντουκια.Αλλα μετα επεσα και σφηνωσα εσω μεσα.Πηγαινε.Κι ετσι ο Dageki ξεκινησε να σκαρφαλωνει.Υστερα απο λιγα λεπτα εφτασε στην κορυφη.Ειδε τα σεντουκια.Ανοιξε το ενα.Πηγε στην ακρη του βραχου και κοιταξε τον Gaimon.Λοιπον;Τι εχει μεσα;Τοτε ο Dageki του πεταξε το ανοιχτο σεντουκι.Ηταν αδειο.Ανοιξε και τα υπολοιπα.Του τα πεταξε.Αδεια κι αυτα.Ο δυστηχος ο Gaimon μαλλον αδικα προστατευε τοσα χρονια τον θησαυρο.

-Δε μπορω να το πιστεψω.Δεν εχουν τιποτα μεσα;Δεν μπορει να ειναι αληθεια;Τοσα χρονια...Ο Gaimon εδειχνε πολυ θλιμμενος.Ξαφνικα ομως βαζει τα γελια.Δεν πειραζει.Μαλλον τα χει χασει.Ο Dageki κατεβηκε απο τον βραχο ακουμπησε τον Gaimon στον ωμο και προχωρησε.Μαλλον στεναχωρεθηκε που εγινε ολο αυτο.Ετσι πηγε μια βολτα.Εφτασε σ'ενα ξεφωτο και καθησε.Φαινοταν σκεπτικος.Ποιος ηξερε τι σκεφτοταν.Υστερα απο λιγο πηγε η Sabretooth Tiger μαζι με το αλλο ζωο που φροντιζε και του δωσαν λιγα φρουτα.

Ο Gaimon ειχε ακολουθησει τον Dageki
-Αναρωτιεμαι πως σε εμπιστευεται ενα τετοιο ζωο.Ειναι το πιο αγριο σε αυτο το νησι.Φαινεται ομως να σε συμπαθει πολυ.Λοιπον.Το αποφασισα.Θα σε βοηθησω για το επομενο σου ταξιδι.Θα σου δωσω οτι χρειαστεις.Σηκω.Δεν μπορω να σε βλεπω θλιμμενο.Δεν βλεπεις εμενα.Μετα απο τοσα χρονια ανακαλυπτω οτι ζουσα ενα ψεμα κι ομως δεν το βαλα κατω.Η Sabretooth Tiger αρπαξε τον Dageki απο τη μπλουζα του και τον πεταξε στην πλατη της.Τωρα ο Dageki καβαλουσε την τιγρη κι ακολουθουσαν τον Gaimon!

Φτασαν σ'ενα σημειο.Υπηρχαν βαρκες.
-Εδω φερνω τις βαρκες που κλεβω απο τους πειρατες που τολμανε να πατανε τα ποδια τους σε αυτο το νησι.Αν θελεις μια μπορω ευχαριστως να σου........Πουλησω εννοειτε!Χεχε.Οπως σου ειπα και νωριτερα τιποτα δεν χαριζεται.Ο Dageki φανηκε να το σκεφτεται.Τον κοιταει.Δεν ειναι σιγουρος.Ελα.Ολα καλα θα πανε.Κανε το ονειρο σου πραγματικοτητα.Ο Dageki εφυγε.Μαλλον ηθελε να το σκεφτει ηρεμα.Αγνωστο.Καβαλα στην τιγρη προχωρουσε.Σε λιγο ομως θα γυρνουσε πισω.

Κι ετσι υστερα απο λιγη ωρα ο Dageki γυρισε πισω.Πλησιασε τον Gaimon.Του εδειξε την βαρκα και την πληρωσε.Ο Gaimon τον βοηθησε να την παει στη θαλασσα.Η τιγρης θα ακολουθουσε τον Dageki στις περιπετειες του.Φτασαν στην παραλια κι ηταν η ωρα του αποχωρισμου.
-Ηρθε η ωρα να φυγεις.Καλο ταξιδι.Καλες περιπετειες.Να προσεχεις φιλε μου.Χαρηκα για την γνωριμια.Ομως δεν σε θελει καθολου.Απ'οτι βλεπεις δεν υπαρχει καθολου αερας.Πως θα φυγεις απο εδω περα.
Ο Dageki γυρισε και κοιταξε τον Gaimon.Τον ακουμπησε στον ωμο και χαμογελασε.Αμεσως σηκωθηκε αερας.
-Παραξενο.Πως εγινε αυτο;Οπως και να χει τωρα ειναι μια καλη ευκαιρια να ξεκινησεις.Καλη τυχη φιλε μου.
Ο Dageki μπηκε στη βαρκα μαζι με την τιγρη.Καθως ξεκινησε κοιτουσε προς τα πισω.Κοιτουσε τον Gaimon.Σε μια στιγμη τα χειλη του Dageki φανηκαν να κουνηθηκαν.Φανηκαν να σχηματιζουν τη λεξη "αντιο" συνοδευομενη απο ενα χαμογελο.Αυτη ειναι η ιστορια του Dageki στο Island of Rare Animals.Πλεον κατευθυνοταν προς το Baratie.