[Ολοκληρωμένη]Meeting An Unexpected Power, Rivals!

Το νησί του Ilusia ήταν πολύ μακροά ακόμη. Και πάλι όμως μπόρεσα και είδα πολλά Marine Vessel αραγμένα σε μιά μεριά του νησιού. Μόλις θυμήθηκα πως αυτό το συγκεκριμένο νησί συνεργαζόταν με την Κυβέρνηση πριν πολλά χρόνια και τώρα αυτή η συμμαχία φαίνεται να μην έχει λήξει. Επίσης αυτό το νησί είχε έναν πολύ δυνατό βασιλιά ο οποίος χάθηκε μυστιριωδώς πριν κάποια χρόνια χωρίς να αφήσει κανένα στοιχείο πίσω του. Με το που έφτασα στο νησί άφησα την σχεδία κοντά σε ένα δάσος το οποίο φαινόταν να κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού.

Έτσι ξεκίνησα για την αναζήτηση μεγαλύτερης δύναμης. Στο δάσος υπήρχαν πολλά ζώα που δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου. Ήταν πολύ όμορφα όλα μέχρι που άκουσα κάποιες κραυγές λίγο πιο μακριά. Έτρεξα με την ταχύτητα του φωτός για να βρω από που ακριβώς ερχόταν η κραυγή μέχρι που έφτασα σε ένα σπιτάκι μικρό φτιαγμένο από ξύλα. Γύρω του τα δέντρα είχαν κοπεί σε απόσταση τουλάχιστον 50 μέτρα. Προσπάθησα να πλησιάσω γιατί είμουν σίγουρος ότι από εκεί ερχόταν η κραυγή. Άνοιξα την πόρτα...

Το σπίτι ήταν πολύ σκοτεινό και έτσι αναγκάστηκα να ανάψω το χέρι μου για να το φωτίσω. Παντού είχε πολύ περιποιημένα μαχαίρια και προς μεγάλη μου έκπληξη σε έναν από τους τοίχους βρήκα διάφορες εικόνες με πρόσωπα και κάποια από αυτά ήταν σημαδεμένα με ένα κόκκινο Χ. Η πόρτα μου δίπλα έτριζε. Την άνοιξα πολύ γρήγορα έτσι ώστε να μην προλάβει να κάνει κίνηση όποιος είναι μέσα και να τον πιάσω. Όμως δεν ήταν ούτε εκεί κανείς. Είχαν αφήσει το παράθυρο ανοιχτό και ο άνεμος έμπαινε με φόρα μέσα.

-Το έσκασαν μάλλον. Πρέπει να τους βρω γιατί είμαι σίγουρος ότι είναι κακοπιοί.Οι κραυγές δεν ήταν δικιές τους σίγουρα. Ήταν ενός άλλου... Αλλά πιανού και που είναι αυτός?
Έπρεπε να τους βρω όλους γρήγορα και να αποκαταστήσω την ηρεμία. Δεν έπρεπε να έχουν πάει μακρία. Χρησιμοποίησα τις δυνάμεις μου για να τους φτάσω και έτσι έκανα κύκλους γύρω από το σπίτι σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων. Δεν έβρισκα τίποτα αλλά έτσι όπως έκανα κύκλους παρατήρησα ένα μεγάλο παγωμένο δέντρο.
-Τί στο... πως έγινε αυτό εδώ? Τι μπορεί να έγινε και στα μέσα του καύσωνα να παγώνει ένα από τα ψηλότερα δέντρα στο νησί..? Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ...

Προσπάθησα να αναζητήσω τον λόγο για τον οποίο κάτι τέτοιο συνέβη αλλά συνεχώς κατέληγα στον καιρό. Εκτός και αν... Φρούτο του διαβόλου. Δεν υπήρχε άλλη εξήγηση. Πρέπει να ήταν και πολύ δυνατός αλλά είχα και εγώ δυνάμεις. Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό πως αυτοί που ψάχνω μπορεί να έχουν σχέση με αυτό το συμβάν. Έτσι συνέχισα την αναζήτησή μου μέσα στο ατελείωτο δάσος. Είχε ήδη έρθει η νύχτα και το ψάξιμο έγινε πιο δύσκολο. Είπα να το αναβάλω για την επόμενη μέρα και κάθισα πίσω από ένα δέντρο και κοιμήθηκα.

Το βράδυ πέρασε πολύ γρήγορα και έτσι η νέα μέρα ήρθε. Ευτυχώς ξύπνησα πολύ πρωί αλλά δεν είχα την διάθεση να ψάξω για τους κακοποιούς. Όμως κάτι παράξενο είχε συμβεί. Κρύωνα αφάνταστα και πρόσεξα ότι το δέντρο ήταν παγωμένο και αυτό. Επίσης παρατήρησα πως η άλλη μισή πλευρά του δέντρου είχε μετατραπεί σε πάγο.
-Τι γίνετε εδώ τελικά. Ααα τι είναι αυτό?
Είδα ξαπλωμένο κάτω από το δέντρο έναν άντρα ο οποίος είχε όλο του το σώμα σε μιά θερμοκρασία κάτω των 0 C. Δεν ήξερα πως συνέβη αυτό.

Τον ξύπνησα αμέσως αλλά εκείνος δεν έπερνε χαμπάρι. Μπορεί να είχε πεθάνει. Έτσι όπως τον κούναγα έπεσε ένα έμβλημα το οποίο μόνο οι νεοσύλεκτοι Marines το είχαν. Φορούσε επίσης και μια παράξενη στολή η οποία θύμιζε λίγο ναυτικό. Επιτέλους ήρθε στις αισθήσεις του. Δεν με πρόσεξε και σηκώθηκε, τραβήχτηκε και χασμουρήθηκε. Κρύος αέρας έβγαινε από το στόμα του. Μόλις με είδε απομακρύνθηκε αμέσως και πήρε πόζα μάχης.
-Τι θες εσύ και ποιός είσαι?
-Οι Οι ηρέμησε. Απλά ήθελα να δω αν είσαι καλά και απ'ότι φαίνεται είσαι τέλεια.

-Κάτι προσπαθούσες να μου κάνεις. Τι σχεδίαζες?
-Τίποτα απολύτως σου είπα. Είσαι ναυτικός? Είχες ένα έμβλημα μέσα στα ρούχα σου. Πες μου τι συμβαίνει και με αυτή την παγωνιά.
-Με έκλεβες ε? Θα σε σκοτώσω. Δεν έχω διάθεση και εσύ μου την χάλασες περισσότερο. Ετοιμάσου να πεθάνεις από τον αιώνιο πάγο μου.
-Δεν θέλω να σε πολεμήσω. Απλά απάντησέ μου στην ερώτηση που σου έκανα. Είσαι ναυτικός ή όχι?
-Δεν υπάρχει λόγος να σου απαντήσω. Είσαι νεκρός φίλεεεε!

Αυτά είπε και μου επιτέθηκε. Φαινόταν ο κρύος άνεμος που τρυπούσε η γροθιά του.
-Είσαι πολύ αργός.
-Σκάσε!
Η γροθιά του αστόχησε αλλά μου ξαναεπιτέθηκε. Τίποτα δεν μπορούσε να φτάσει την ταχύτητα του φωτός. Είχε φάει φρούτο και πιο συγκεκριμένα αυτό του πάγου. Δεν το είχε τελειωποιήσει. Αλλά ούτε και εγώ το δικό μου. Όπως σκεφτόμουν κάτι είπε και τότε...
-Block: Partisan

Σταλαχτίτες άρχισαν να πετάγονται με ταχύτητα πάνω μου αλλά δεν τους απόφυγα και κάθισα εκεί που είμουν. Στην αρχή εκείνος γέλαγε αλλά όταν με είδε να κάθομαι ακίνητος και να μην αποφεύγω σοβαρεύτηκε και συνέχισε με πολύ προσοχή την επίθεσή του. Τότε οι σταλαχτίτες πέρασαν με μεγάλη ταχύτητα σαν σφαίρες από όπλο από μέσα μου. Δεν μου έκαναν καθόλου ζημιά. Ο αντίπαλος ξαφνιάστηκε αλλά συνέχισε την ίδια επίθεση. Όλοι οι σταλαχτίτες καρφώθηκαν στο πίσω δέντρο.
-Ήρθε η σειρά μου έτσι δεν είναι? Χαχαχα. Τώρα θα δεις τη δύναμή μου.

Αμέσως του έκανα Light Beam και τον πέτυχα στο σώμα. Του άνοιξα μιά μεγάλη τρύπα και η ακτίνα που πέρασε από μέσα του χτύπησε στο δάσος και έκανε μιά πολύ μεγάλη έκρηξη. Νομίζοντας πως ο αντίπαλός μου ήταν πλέον αδύνατον να συνεχίσει του έστρεψα την πλάτη μου.
-Χαχαχα Τόσο απλό. Ξέρεις... Φαινόσουν πολύ δυνατότερος. Τώρα όμως κατάλαβα ότι είσαι ένας απλός άνθρωπος σαν και όλους τους άλλους με τη διαφορά ότι έχεις και φρούτο.

Όταν τελείωσα τον λόγο μου εκείνος γέλασε και μου είπε:
-Κάτι ξέχασες φιλαράκο. Μην νομίζεις ότι θα με νικούσες τόσο εύκολα. Σου είπα ότι είμαι Logia τύπος.
Γύρισα απότομα και είδα την τρύπα που του έκανα να κλείνει και να καλύπτεται με πάγο. Ήταν συναρπαστικό. Τότε έβγαλε ένα παγωμένο σπαθί από μία θήκη και μάλλον θα το χρησιμοποιούσε για μάχη.

-Είμαι πολύ πιο δυνατός από ότι νόμιζες φωτεινούλη. Τέτοιες αστείες επιθέσεις δεν μπορούν να με βλάψουν τόσο εύκολα. Προσπάθησε περισσότερο.
Με το που τελείωσε μου επιτέθηκε αμέσως με το σπαθί. Έκανε πολύ καλούς συνδιασμούς με το σπαθί του και φαινόταν έμπειρος στην χρήση του. Όμως ούτε αυτές οι απλοικές επιθέσεις θα μου έκαναν κάτι. Εκείνη τη στιγμή όμως στριφογύρισε το σπαθί του έτσι ώστε να με πετύχει στο κεφάλι. Το αποτέλεσμα ήταν για αυτόν χαρωπό. Το κεφάλι πλέον μου είχε πεταχτεί στο έδαφος.

Φυσικά δεν ήξερε ότι είμουν ολόκληρος απο φως αλλά μόνο ότι μπορώ να χτυπήσω με αυτό. Αυτόματα τότε το κεφάλι μου μετατράπηκε το ίδιο σε φως και μετά επανεσυνδέθηκε με το υπόλοιπό μου σώμα. Έμεινε άφωνος.
-Ώστε είσαι και εσύ Logia ε?? Λοιπόν. Εφόσον είμαστε και οι 2 αχτύπητοι λέω να μην συνεχίσουμε αυτή τη βαρετή μάχη. Δεν μας πάει πουθενά.
-Επιτέλους... σε κάτι συμφωνούμε. Αλλά εσύ άρχισες ούτος η άλλως. Προσπάθησα να δω αν έχεις πίεση εφόσον σε είδα παγωμένο αλλά με το που σηκώθηκες μου επιτέθηκες.

-Εεε συγνώμη... Δεν το κατάλαβα. Νόμιζα ότι είσουν ένας από αυτούς τους χαζούς κλέφτες που τριγυρνούν πέρα δώθε και απειλούν ζωές.
-Χμμ, πριν είδα ένα έμβλημα που έχουν μόνο οι νέοι ναυτικοί. Μήπως είσαι και εσύ ένας?
-Ναι. Είμαι ο Kuzan Aokiji. Μπήκα στο ναυτικό για να τσακίσω τους πειρατές και όλους τους κακοποιούς. Εσύ τι είσαι ξένε?
-Εγώ είμαι ο Sasagawa Ryohei. Μπήκα στο ναυτικό από πολύ μικρή ηλικία. Ελπίζω να τα βγάλουμε πέρα οι δυό μας παρ'όλο που είσαι κατώτερος σε δύναμη.

-Τι είπες?? Είμαι σίγουρα πολύ δυνατότερος από εσένα άχρηστε. Χαχαχα δεν μου προκάλεσες ούτε μιά απλή ζημιά.
-Εσύ δεν κατάλαβες. Πρώτον, σου άνοιξα μιά μεγάλη τρύπα στο στήθος. Δεύτερον, ούτε εσύ με ακούμπησες καθόλου. Είμαι σαφώς πολύ δυνατότερος από εσένα. Τέλος πάντον... ας μην χαλάμε την διάθεσή μας εδώ. Είμαι σε αναζήτηση κακοποιών. Θες να έρθεις?
-Μπαα λέω να ξαναξαπλάρω λίγο ακόμη και πιο μετά ίσως να έρθω και εγώ.
Τι βαρεμένος άνθρωπος και αυτός.

Χρησιμοποίησα την ταχύτητα του φωτός για να αρχίσω το μεγάλο ψάξιμο. Άφησα πίσω μου τον Aokiji. Μόλις απέκτησα συναγωνιστή. Έψαξα σε ολόκληρο το δάσος για άλλη μιά φορά και μετά ξαναπήγα άλλη μιά φορά στο σπιτάκι. Ξαναμπήκα μέσα για να βρω περισσότερα στοιχεία. Έψαξα παντού μέσα αλλά το μόνο που βρήκα ήταν οι φωτογραφίες στον τοίχο. Τα μαχαίρια έλλειπαν. Μπήκα στο δωμάτιο και είδα το παράθυρο κλειστό. Κάποιος είχε έρθει και είχα τακτοποιήσει. Αποφάσισα να κάτσω εδώ και να τον περιμένω γιατί είμουν σίγουρος πως θα ξαναερχόταν.

Πέρασαν ώρες αλλά κανείς δεν ήρθε. Κάποια στιγμή άκουσα έναν θόρυβο από το μικρό δωμάτιο. Έτρεξα γρήγορα και μπήκα μέσα. Κανείς όμως. Είμουν σίγουρος πως κάτι ακούστηκε από εκεί. Ο θόρυβος ακούστηκε πάλι. Αυτή τη φορά ήρθε από το ξύλινο πάτωμα του δωματίου. Μα πως..? Εξέτασα όσο καλύτερα μπορούσα το πάτωμα. Ακουμπούσα κάθε ξύλο για να δω τι προκαλούσε το θόρυβο. Όμως κανένα από τα ξύλα δεν έτριζε. Κάτι περίεργο συνέβενε εδώ. Μετέτρεψα το χέρι μου σε φως και πρόσεξα κάτι ανάμεσα σε 2 ξύλα.

Πλησίασα όσο περισσότερο μπορούσα. Έπιασα το ένα ξύλο και το έβγαλα με προσοχή χωρίς να κάνω καθόλου θόρυβο. Υπήρχε μιά μικρή τρύπα. Έβγαλα και το άλλο με τον ίδιο τρόπο και ανκάλυψα ένα μυστικό (λογικά) πέρασμα. Είχε κάτι σκαλία που οδηγούσαν προς τα κάτω. Αποφάσισα να τα ακολουθήσω και έτσι με οδήγησαν πολύ κάτω σε χαμηλό ύψωμα όπου βρέθηκα σε ένα μικρό δωμάτιο. Είχε σε μιά γωνία μία μεγάλη πόρτα. Την άνοιξα με προσοχή για να μην αποσπάσω την προσοχή οποιουδήποτε ήταν μέσα. Το θέαμα ήταν τρομερό...

Μέσα, το δωμάτιο φωτιζόταν από μιά σχετικά μικρή λάμπα η οποία έκπεμπε κόκκινο φως. Από κάτω από την λάμπα βρισκόταν μιά καρέκλα και πάνω σε αυτή ήταν ένας άντρας δεμμένος με πολλές πληγές σε ολόκληρο το σώμα του. Φόραγε βασιλικά ρούχα αλλά δεν του φαινόταν για βασιλιάς από την εξωτερική του εμφάνηση. Ήταν πράγματι πολύ χτυπημένος. Λίγο πιο μακριά του βρισκόταν ένας άλλος ψηλός τύπος ο οποίος κάτι ετοίμαζε σε έναν μικρό νιπτήρα. Μετά γύρισε και πλησίασε τον δεμμένο. Κρατούσε 2 μαχαίρια. 1 Στο κάθε χέρι. Ήταν αυτά που είχα βρει στο τραπέζι πάνω στο σπίτι.

Κατάλαβα αμέσως τι έγινε. Προσπαθούσε ή να τον σκοτώσει ή να τον βασανίσει. Δεν θα άφηνα κάτι τέτοιο να γίνει. Με το που πήγε να κουνήσει το χέρι του και να "ανοίξει" τον άλλον μπήκα εγώ με ταχύτητα και τον έριξα με κλοτσιά στον τοίχο. Τον έσπασε και έτσι λογικά με δυσκολία θα σηκονώταν. Έπρεπε να ελευθερώσω τον δεμμένο τύπο γρήγορα και να τον γιατρέψω. Οι πληγές του ήταν πολλές και είχε χάσει πολύ αίμα. Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε.

-Ήρεμα φίλε. Τώρα είσαι ασφαλής. Απλά κλείσε τα μάτια και εγώ θα σε βγάλω από εδώ μέσα.
Εκείνος δεν είπε τίποτα και απλά έκανε ότι του είπα. Έκλεισε τα μάτια του και ο ύπνος τον πήρε. Ήταν μεγαλόσωμος και βαρύς. Προσπάθησα να τον λύσω και μετά αφού το κατάφερα τον έβαλα στους ώμους μου και κατευθήνθηκα προς την έξοδο. Όμως άκουσα θόρυβο από τον σπασμένο τοίχο και έτσι μετέφερα τον τραυματία έξω. Μόλις τον άφησα, ξανακατέβηκα για να τελειώσω όσες δουλειές είχαν μείνει για ξεκαθάρηση...

Τον βρήκα πάλι στα συντρίμια. Με δυσκολία μπορούσε να κινηθεί. Όμως στο τέλος βρήκε την δύναμη και σηκώθηκε πάνω.
-Τι έκανες με τον άλλον. Τι σχεδίαζες και γιατί το έκανες? Ποιός είσαι? Μίλα αλλιώς θα υποστείς τις συνέπειες.
Δεν μπορούσε να μιλήσει. Περπάτησε κουτσαίνοντας προς το μέρος μου και μόλις έφτασε κοντά μου έκανε μιά απότομη κίνηση και έβγαλε ένα μαχαιράκι από την πίσω τσέπη του. Μου το πέταξε σε χρόνο μηδέν. Τέτοιες όμως επιθέσεις δεν μου κάνουν και τίποτα. Χαχαχαχα

Το μαχαίρι πέρασε κατευθείαν μέσα από το σώμα μου και καρφώθηκε στον πίσω τοίχο. Εκείνος έμεινε άφωνος.
-Χμμ αν μπορείς να κινηθείς και να επιτήθεσε τόσο γρήγορα τότε λογικά θα μπορείς να μιλήσεις. Δεν πρόκειτε να ξεφύγεις από το μακρύ χέρι της δικαιοσύνης. Μίλα...!
Δεν απάντησε. Γέλασε και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θα γευόταν. Αμέσως του επιτέθηκα με Maximum Cannon. Το πρόσωπο του διαλύθηκε και έτσι πετάχτηκε πάλι στον ίδιο τοίχο καταστρέφοντάς τον τελειωτικά και έτσι προκάλεσε και μιά μικρή κατολισθησούλα όπου η οροφή έπεσε πάνω του και τον πλάκωσε.

Έφταιγε... Ανέβηκα μετά από αυτό αμέσως πάνω και βρήκα τον τραυματισμένο άντρα ξαπλωμένο. Τον ξαναπήρα στους ώμους μου και τον κουβάλησα έξω. Τον ακούμπησα σε ένα δέντρο και τότε συνήλθε. Ρώτησε που είναι και τότε του τα εξήγησα όλα. Με ευχαρίστησε και μετά μου είπε και ένα σοκαριστικό νέο. Είπε πως είναι ο βασιλιάς του νησιού και πως τον απήγαγε πριν από πολύ καιρό αυτός ο άλλος. Να γιατί δεν υπήρχαν νέα για τον άρχοντα του νησιού. Είμουν περήφανος για μένα. Έσωσα έναν βασιλιά. Λογικά θα ανταμοιβόμουν πλήρως όμως από την άλλη υπήρχε και αυτό...