[Ολοκληρωμένη] Monkey D. Dragon..the beginning -Part 1

Μόλις έφτασα κατευθύνθηκα για το γραφείο του αρχηγού..Μπήκα μέσα, κάθισα σε μία καρέκλα και περίμενα να έρθει..Στο τοίχο του και στα ράφια υπήρχαν μετάλλια και βραβεία...Πήγα να σηκωθώ να τα δω αλλά εκείνη τη μπήκε μέσα ο αρχηγός..
-Κάτσε..Ωραία τώρα πες μου τι έγινε χτες..
-Τι έγινε ο Ηiguma ;
-Ξέφυγε..
Καλύτερα, γιατί του χρωστάω μία μπουνιά..
-Πες τώρα τι έγινε..
Άρχισα την αναφορά μου αλλά πρόσεχα τι έλεγα , ώστε να μην αναφέρω το φρούτο..Του είπα ότι οι πειρατές ήθελαν απλώς να κλέψουν τον άνθρωπο, και ότι μετά ο άνθρωπος έφυγε όταν εγώ πολεμούσα με τους πειρατές..

Με το που έφυγα, πήγα σπίτι για να πάρω ότι χρειάζομαι για το ταξίδι..Το φρούτο το άφησα στο τέλος.. Δεν είχα αποφασίσει αν θα έπρεπε να το φάω τώρα ή ποιο μετά..Το κοιτούσα αρκετή ώρα χωρίς να κουνηθώ..Καθώς το παρακολουθούσα μου φάνηκε ότι άστραψε..Ξαφνιάστηκα, αλλά δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του..Ήταν λες και με μαγνήτιζε..Αν ήταν να το φάω θα έπρεπε να πάω κάπου απόμακρα, ώστε κανείς να μην με υποψιαστεί ..

Αποφάσισα ότι είναι το καλύτερο να το φάω όσο πιο γρήγορα μπορώ ώστε να μπορώ σιγά σιγά να καταλαβαίνω τις δυνάμεις που θα αποκτήσω..Πήρα ένα σάκο ώστε να μπορέσω να κρύψω μέσα το φρούτο του διαβόλου και ετοιμάστηκα να φύγω από το σπίτι.. Δεν είχα αποφασίσει που θα έπρεπε να πάω ώστε να είμαι ήσυχος , από τους άλλους.. Εκεί που σκεφτόμουν που θα πάω ώστε να είμαι μόνος μου, μου ήρθε στο μυαλό μία εικόνα..

Μία σπηλιά δίπλα στη θάλασσα.. Πως δεν το σκέφτηκα πιο νωρίς; Είναι το καλύτερο μέρος, κανείς δεν θα είναι εκεί. ή θα σκεφτεί να με ψάξει εκεί...Ξεκίνησα χαρούμενος αφού είχα βρει επιτέλους ένα μέρος να πάω..Καθώς προχωρούσα με χαιρέτησε ένας marine , με τον οποίο είμασταν από την αρχή, και ήταν ένας από τους λίγους, μην πω ο μοναδικός, που θα μπορούσα να πω ότι συμπαθώ από την βάση..

Ήθελα να του πω για το φρούτο, αλλά φοβόμουν την αντίδραση του, για αυτό απλώς τον αποχαιρέτησα και έφυγα..Καθώς προχωρούσα προς την σπηλιά συνάντησα αρκετά άτομα από τη βάση και επειδή δεν ήθελα να χάσω και άλλο χρόνο(είχε σχεδόν μεσημεριάσει), βγήκα από το κεντρικό δρόμο και συνέχισα από παράδρομους..Έφτασα μετά από αρκετή ώρα εκεί, αλλά όταν πήγα να μπω άκουσα κάτι ομιλίες.. Παραξενεμένος, που ήταν κάποιος εκεί , κοίταξα μέσα να δω ποιος είναι..Κοκάλωσα.. Δεν το πιστεύω πως στο μέρος που ήθελα να πάω ήταν εκείνη τη στιγμή ο..

..Higuma και το πλήρωμα του.. Ήταν το τελευταίο άτομο που περίμενα και ήλπιζα να δω..Ήξερα ότι οι πληγές μου δεν είχαν επουλωθεί πλήρως και δεν θα μπορούσα να τα βάλω μαζί τους αλλά δεν μπορούσα απλώς να φύγω..Από ότι είχα ακούσει ο Ηiguma δεν ήταν τόσο δυνατός, αλλά στο πλήρωμα του υπήρχαν τέσσερα άτομα που ήταν αρκετά δυνατά..Καθώς τους παρατηρούσα , ο Ηiguma μίλησε με δύο άτομα και βγήκε έξω μαζί με αυτούς και έφυγαν..Φυσιολογικά αυτοί που έφυγαν μαζί του ήταν δύο από τους τέσσερις δυνατούς , αφού έφυγαν μόνο οι τρεις τους.. Αυτή είναι η ευκαιρία μου, σκέφτηκα...Το υπόλοιπο πλήρωμα πρέπει να είχε φύγει πιο νωρίς.Μέσα είχαν μείνει τέσσερα άτομα..

Μπαίνω μέσα προσπαθώντας να μην με πάρουν είδηση.. Πήγα από πίσω από τον ένα και του έκοψα το λαιμό..Αυτό έκανε περισσότερο θόρυβο από αυτό που περίμενα με αποτέλεσμα να με πάρουν είδηση οι υπόλοιποι τρεις πειρατές..Με το που με είδαν όρμηξαν κατά πάνω μου, αλλά από τον τρόπο που έρχονταν φαίνονταν πως δεν ήταν δυνατοί..Τους απέφυγα εύκολα, έβγαλα το Sandai Kitetsu και τους επιτέθηκα..Με τρεις κινήσεις τους είχα νικήσει...Το καινούργιο μου σπαθί αποδεικνύονταν πολύ ανώτερο από κάθε ξίφος που είχα μέχρι τώρα..Αν και το σπαθί με βοήθησε αρκετά, οι αντίπαλοι μου δεν ήταν αξιόλογοι..

Τώρα το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να γυρίσω στη βάση να αναφέρω όσα έγιναν και παραδώσω αυτούς τους πειρατές..Το φρούτο μετά από όσα έγιναν φυσικά δεν θα το έτρωγα σήμερα..Με τη πρώτη ευκαιρία που θα βρω θα πάρω τις δυνάμεις του.. Καθώς σκεφτόμουν αυτά έβαλα στους αιχμαλώτους χειροπέδες και ξεκινήσαμε όλοι μαζί για την βάση.. Έπρεπε και να φύγω σχετικά γρήγορα διότι δεν ήξερα πότε θα γυρίσουν οι άλλοι και άμα με προλάβαιναν δεν θα ήταν καθόλου καλό..

Μετά από αρκετή ώρα έφτασα στη βάση και παρέδωσα τους πειρατές και έκανα την αναφορά που έπρεπε..Όταν όμως πήγα να φύγω για να ξεκινήσω την αποστολή μου με φώναξαν πίσω και μου είπαν ότι ήθελε να μου πει κάτι ο αρχηγός.. Μόλις μπήκα στο γραφείο του μου είπε:



-Κάθισε.. Αναβάλλεται η τωρινή αποστολή σου..
-Όχι.. Δεν χρειάζεται, αφήστε με να πάω..
-Άκουσε με..
-Όχι εσύ άκουσε με.. Δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ..
-Άκουσε ΜΕ.. Αναβάλλεται η τωρινή αποστολή σου διότι έχεις άλλη αποστολή..
-Τι αποστολή ;
-Θα πας στο Lyneel να επιβλέψεις μία μεταφορά από εκεί στο Loguetown..Είναι πολύ σημαντική αποστολή και αντιπροσωπεύεις όχι μόνο τη βάση μας αλλά ολόκληρη τη βάση του ναυτικού στη East Blue Sea..
-Ποιος μου την ανέθεσε ;
-Αυτό με παραξένεψε.. H εντολή ήρθε από τα κεντρικά..
-Χμμ..Εντάξει..Με θες κάτι άλλο ;
-Όχι..Μπορείς να φύγεις..

Μόλις τελειώσαμε έφυγα από το κτήριο και πήγα προς το λιμάνι.. Ένιωθα πολύ χαρούμενος που επιτέλους θα έφευγα από το νησί..Ήξερα ότι δεν ήταν αποστολή μεγάλου βαθμού αλλά μόνο και μόνο που διάλεξαν εμένα ένιωθα αρκετά υπερήφανος, κάτι που είχα να νιώσω πολύ καιρό.. Μόλις έφτασα στο λιμάνι μίλησα με κάτι άτομα και ετοιμάστηκα για την αποστολή..Με περίμενε πολύ μεγάλο ταξίδι αλλά δεν είχα πρόβλημα..Από ότι μου είχαν πει, θα συναντούσα στη διαδρομή δύο άτομα που θα με βοηθούσαν να φέρω εις πέρας την αποστολή..Δεν είχα πολλές πληροφορίες για αυτούς αλλά δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα..Χαιρέτησα αυτούς που ήταν εκεί και αφού όλα ήταν έτοιμα, ξεκίνησα το πρώτο μου ταξίδι................