[Ολοκληρωμένη]Dimitris.D.Tzeik part 1 ''The Begginig Of A Strong Pirate-Samurai''

-χαχαχα. σας ειπα και πριν. εαν προσπαθησετε να με σταματησετε εσεις θα βγειτε χαμενοι. σωστα zabimaru.
ξαφνικα το σπαθι ξαναμεταμοφρωνετε στο γιγαντιο φιδι και καθετε γυρω μου. φωναζει για να τρομαξει τους γονεις μου.
-τι κανεις dimitri? θα βαλεις το φιδι να μας επιτεθει?
-εαν προσπαθησετε να με σταματησετε θα το κανω. χεχε
-τι επαθες? απο τοτε που μπηκε το φιδι στο σπαθι αλλαξες. σαν να τρελαθηκες...

-μπορει ναι μπορει και οχι. ενα σας λεω. μην προσπαθησετε να με σταματησετε. θα το πληρωσετε.....και το εννοω. ασχετα εαν εισαστε γονεις μου. ZABIMARU RETURN.
επιστρεφει το φιδι στο σπαθι. ξαφνικα ακουω μια φωνη να μου μιλαει. σαν να ειναι μεσα στο κεφαλι μου.
-καλα εκανες και του εναντιοθηκες. δεν θα κανουν οτι θελουν αυτοι. ειναι δικο σου ονειρο. δεν εχω δικειο ?
-εχεις απολυτο δικειο. αλλα ποιος εισαι?

(με κοκκινο μιλαω εγω και με μπλε ο Inner self)

στεκομαι ορθιος με σκημμενο κεφαλι.
-τι επαθες παιδι μου? εισαι καλα? δεν θελαμε να σε θυξουμε. για το καλο σου στο λεμε.
-μην τους ακους. θελουν να σε σταματησουν και μαλλον θα το πετυχουν. ασε με να παρω τον ελενχο και να το τελειωνω αυτο μια και καλη.
-οκ. αλλα προσεχε. μην τους κανεις πολυ κακο. ειναι γονεις μου.
-οκ. εχεις τον λογο μου. απλος να ξερεις. θα λυποθυμησεις μολις παρω τον ελενχο. ετσι γινετε την πρωτη φορα. μπορει και την δευτερη ή την τριτη. χεχε...

περνει τον ελενχο του σωματος μου. ο δικος μου εαυτος λυποθυμαει. τωρα τον ελενχο τον εχει ο inner Μου self. σηκονω το κεφαλι και κοιταω τους γονεις μου. τα ματια μου και η εκφραση μου αλλαξαν. οι γονεις μου με κοιτανε τρομαγμενοι.
-τι επαθες παιδι μου. εισαι καλα ?
η μητερα μου με πλησιαζει. σηκονω το σπαθι και την στοχευω.
-ΖΑΒΙΜΑRU ROAR !!!!

το φιδι ξαναβγενει και παραμαζευει την μητερα μου και τον πατερα μου. ο αδεφος μου βρισκετε μεσα στο σπιτι. το φιδι μπαινει στο σπιτι και μεσα σε λιγα δευτερολεπτα το εχει δυαλισει. παντου ερηπια. οι γονεις μου ειναι μεσα λυποθυμοι το ιδιο και ο αδερφος μου. χαμογελαω. ελενχο το φιδι και το βαζω να ορμησει με το κεφαλι στα ερηπια. και οντος το κανει.
-ολα τελειωσαν, χαχαχαχα

το φιδι χτυπαει πανω στα ερηπια με το κεφαλι και τα δυαλιει ολα. συνεχιζω να το ελενχω και να το βαζω να κανει τις ιδιες επιθεσεις. μετα απο αλες τεσσερις επιθεσεις σταματαω. το μονο που εχει απομηνει ειναι ενας σορος απο πραγματα, κυριως απο μικρα ξυλα. οι γονεις μου ειναι σιγουρα νεκροι. το φιδι επιστρεφει στην απλη του μορφη. δενω το σπαθι στην ζωνη. ο inner self με αφηνει. το σωμα μου πλεον δεν ελενχετε απο κανεναν επιδη ειμαι λυποθυμος. οποτε πεφτω κατω λυποθυμος.

μετα απο τρεις ωρες ξυπναω. κοιταω γυρω μου. βλεπω τους δυο φιλους μου να καθονται και να μιλανε. σηκονομαι. νιωθω γεματος ενεργια. κοιταω το σπιτι. το μονο που βλεπω ειναι ερηπια. δεν θυμαμαι τιποτα απο τοτε που πειρε τον ελενχο ο inner self.
-dimitri ξυπνησες.....τι εγινε? τι ειναι ολα αυτα ?
-δεν θυμαμαι τιποτα παιδια. ο αλλος μου εαυτος πειρε τον ελενχο του σωματος μου και ειπε οτι θα σταματουσε τους γονεις μου. ηθελαν να μου βγαλουν απο το μυαλο την ιδεα να γινω πειρατης. αλλα το μονο που μου ειπε ειναι οτι μονο θα τους τρομαξει......

-τι????? πλακα κανετε σωστα?
-οχι dimitri. ειναι η αληθεια. ειμαστε εδω δυο ωρες. φερα,ε βοηθεια και βγαλανε τους γονεις σου και τον αδερφο σου νεκρους απο μεσα. να ερηπια τα ξαναμαζεψανε για να τα καψουνε, σε λιγη ωρα. λυπομαστε παρα πολυ.
-οχι.....οχι...οχι.....τι εκανα......εγω φταιω για ολα....ΟΧΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πεφτω στα τεσσερα. δακρυα σταζουν απο τα ματια μου. χτυπαω με τις γροθιες μου το εδαφος.

-γιαυτο ειναι οι φιλοι. παντα θα σε στηριζουμε. λοιπον παμε για μπαλα?
-οκ φυγαμε.....
σηκονομαι και μαζι με τους φιλους μου ξεκιναμε για το γηπεδακι. μολιε φτανουμε βλεπουμε και αλλα παιδια να παιζουν μπαλα. κανεις δεν εμαθε τιποτα για τους γονεις μου. οι μονοι που το ξεορυν ειναι οι δυο φιλοι μου και καμια δεκαρια κατοικοι, οι οποιοι μαλλον θα το κρατησουν μυστικο.
-να παιξουμε μαζι σας παιδια?
-ναι. κανενα προβλημα, ειμαστε μονο τρεις. ελατε και εσεις οι τρεις να παιξουμε αντιπαλοι.

ξεκιναμε να παιζουμε μπαλα. μετα απο κανενα εικοσαλεπτο θυμαμαι οτι εχω ξεχασει το σπαθι μου κοντα στα ερηπια του σπιτιου μου. ξεχαστηκα εντελως.
-με συνχορητε παιδια αλλα ρπεπει να φυγω. ξεχασα κατι.
ξεκιναω να τρεχω προς το σπιτι.
-οϊ dimitri που πας?
-θα γυρισω σε λιγο......

ξεκιναω να τρεχω προς το σπιτι με μεγαλη ταχυτητα. ειμαι σχετικα γρηγορος λογο προπονησης καθημερινα, ποδοσφαιρο και κυνηγητο. μετα απο λιγα λεπτα φτανω στο σπιτι. κανεις δεν ειναι εδω κοντα. πηγαινω διπλα στα ερηπια. βλεπω το σπαθι μου. με χαρα το περνω κσι το βαζω στην ζωνη μου. ξεκιναω να τρεχω προς το γηπεδο ξανα. μετα απο λιγα βηματα βλεπω μια ομαδα αντρων. ο ενας ειναι ψηλος με μπλε παλτο. μοιαζει με σαμουραι, το κουρεμα του. ολοι οι αλλοι ειναι ντυμενοι στα ασπρα. οποτε ο γερος σαμουραι πρεπει να ειναι ο αρχηγος τους. σταματαω να τρεχω. αυτοι σταματανε να προχωρανε.

-ως εδω ηταν μικρε. θα πεθανεις. πιαστε τον παιδια....
μου ορμανε τα τσιρακια του βγαζοντας τα σπαθια.
-χεχε τελικα κατεληξε σε μαχη. τωρα θα γελασουμε.
βγαζω το σπαθι και ορμαω.
-zabimaru ετοιμασου.
πηδαω καταπανω τους και ξεκιναω με απλο slash. σπαω μερικων τα σπαθια. και ξεκιναει η ξιφομαχια. ειναι πολυ αχριστοι για να τα βαλουν μαζι. οχι πως εγω ειμαι καλος αλλα απο ξιφομαχια ξερω. εκανα πολυ προπονηση σχεδον καθε μερα, με ξυλινα σπαθια ή σπαθια φτιαγμενα απο καλαμια. οποτε ξερω πως να αμυνομαι και να αποφευγω, και αντοιστηχα πως να επιτιθομαι.

η μαχη συνεχιζετε κανονικα. κανω σιγα σιγα βηματα προς τα πισω για να μην με περυκικλοσουν. ειναι οχτω ατομα. εαω τωρα εχω σπασει των εξι τα σπαθια και εχω κοψει τρεις στο στηθος. εαν καποιος κοπει απο το σπαθι μου ειναι σαν να κοβετε τρεις φορες απο απλο σπαθι. ετσι οπως ειναι φτιαγμενο το σπαθι, με τις μυτες, κανει περισσοτερο damage.
-ωρα να τελειωνουμε.
πηδαω προς τα πισω. αρχιζω να κουναω το σπαθι μου. τεντονετε και γυνετε σαν αλυσιδα. αρχιζω να το κουναω γυρω μου (σαν να κραταω μαστιγειο).

-τι σπαθι εγινε σαν μαστιγειο. τι γινετε εδω?
-τι σπαθι ειναι αυτο? εχει φαει devil fruit?
-μαλλον ναι. δεν εχω ξανακουσει για σπαθι που να τεντονετε.
-εχετε ολοι σας δικειο. το σπαθι αυτο εχει φαει φρουτο του διαβολου. και μαλιστα zoan fruit. θα δειτε σε λιγο την κανονικη του μορφη. εαν ζητε.
πεταω το σπαθι απο την δεξια μερια και κοβει τεσσερις στο στηθος. το κοψημο ειναι βαθυ. πεφτουν κατω. οι αλλοι κοιτανε τρομαγμενοι.

-τι καθεστε και κοιτατε σαν ηλιθιοι. πιαστε τον. ακνετ κατι. μην τον φοβαστε. απλος ενα παιδι με περιεργο σπαθι ειναι.
-εχει δικειο ο καπετανιος. πιαστε τον παιδια. επανω του !!!!!!!!!
μου ορμανε οι τρεις που ειναι ορθιοι. εχουμε οχτω μετρα αποσταση. συνεχιζω να γυρναω το σπαθι απο πανω μου. μολις πλησιαζουν στα τρεια μετρα πεταω το σπαθι και καργωνω εναν. πανε οι αλλοι δυο να με κοψουν με τα σπαθια. φερνω το σπαθι πισω......

με μια πολυ γρηγορη κινηση κανω slash καιτους κοβω στο στηθος, πριν προλαβουν να με κοψουν. πεφτουν κατω. το αιμα τρεχει σαν ποταμι. δεν θα ζησουν πολυ. απεναντι μου στεκετε ο higuma θυμωμενος.
-τι λεει higuma? σου αρεσε το σπαθι μου?
-θα το πληρωσεις αυτο. θα σε σκοτωσω με τα ιδια μου τα χερια και θα παρω αυτο το σπαθι. χεχε.
-αυτο θα το δουμε. εας μονομαχησουμε λοιπον.

ξαφνικα καθως ειμαι ετοιμος να του επιτεθω κατι μεσα μου αρχιζει ποναει. πιανω την καρδια μου. -τι γινετε μικρε. ξαφνικα αρχισες να φοβασαι και σε επιασε ο πονος?
-δεν μπορω να κουνηθω. τι γινετε?
-δεν εχω πολυ ωρα. βιαζομαι. θα το τελειωσω γρηγορα.
βγαζει το οπλο και μου ριχνει. παω να το αποφυγω αλλα ματαια. με πετυχενει στην κοιλια. πεφτω κατω. με πλησιαζει.
-τελικα ενα απλο φαντασμενο παιδι εισαι. δεν σου ανοικει αυτο το σπουδαιο οπλο. θα το δανιστω για λιγο......

περνει το σπαθι και ξεκιναει να περπαταει. ειμαι ετοιμος να λυποθυμησω. αλλα αυτο δεν θα γινει. δεν θα τον αφησω να παρει το σπαθι.
-τι εγινε? θα τον αφησεις ετσι απλα να παρει το σπαθι που τοσο θελεις και κανεις ονειρα με αυτο?
-inner self. τι θελεις παλι. ασε με υσηχο. δεν θα σε συνχορισω ποτε για αυτο που εκανες.
-για το καλο σου το εκανα. αλλα που να καταλαβεις εσυ. ενα αθωο παιδι εισαι. ασε με να παρω τον ελενχο και θα τον κανονισω ανετα. θα το δεις......

-οκ....εχεις τον λογο μου. let the party begin...xaxaxa.
περνει τον ελενχο. εγω δεν λυποθυμαω. αλλα δεν μπορω να ελενξω τιποτα απο το σωμα μου. σηκονομαι.
-οϊ γερο. δεν τελειωσαμε ακομα.
γυρναει και με κοιταει με εκπληξη.
-τι? εισαι ζωντανος. και φαινεσε μια χαρα. πως γινετε αυτο?
-ειναι απιθανο ε? δεν ξερω τι συμβαινει αλλα μου αρεσει. δεν νιωθω πονο απο τις πληγες μου. αντιθετος νιωθω παντοδυναμος.

-τι εισαι? πως γινετε να εισαι καλα??
-θα μαθεις σε λιγο τι ειμαι. μολις με αντιμετωπισεις.
-τωρα θα το τελειωσω στα σιγουρα, μια και καλη.
βγαζει το οπλο και αρχιζει να ριχνει. ξεκιναω τις πολυ γρηγορες αποφυγες. καμια σφαιρα δεν με πετυχε. ειναι σαν να μπορω να νιωσω που θα πανε. αλλοστε ο higuma ειναι και λιγο αστοχος. φτανω κοντα του και του ορμαω με κλοτσια. τον πετυχενω στην κοιλια. περνω το σπαθι και πηδαω προς τα πισω....

γρηγορα βγαζει το σπαθι του και με κοβει στο στηθος. ο inner self αρχιζει να χανει τον ελενχο. πρεπει να τον πολεμησω και να παρω πισω τον ελενχω. φωναζω με ολη μου την δυναμη. παει να με καρφωσει ο higuma. το αποφευγω τελευταια στιγμη αλλα δεν επιτιθομαι. πολεμαω τον αλλο μου εαυτο με παθος. ο higuma προσπαθει να με κοψει αλλα χωρις αποτελεσμα. αποφευγω καθε του επιθεση.
-κατσε ακινητος μικρε. θα το τελειωσω γρηγορα. μην φοβασαι.
-σιγα μην σε αφησω να με κοψεις. τελικα εισαι πολυ χαζος.....